PUBLIKA

About the book PUBLIKA

Publika nije samo drama u kojoj se veličaju ljudske slobode: seksualna, politička i teatarska; ona je isto tako drama o slobodi imaginacije i trijumfu scenske simbolike. Nadrea-listička providnost otkriva duboku freudovsku simboliku, kao bitan element španjolske avangarde. Režiser-agoničar čitav je svoj život posvetio konvencionalnom teatru prilagođenom građanskoj drami - Teatru pod vedrim nebom - , a dramski komad Romeo i Julija bijaše njegovo posljednje djelo koje je stavio na daske. Oženjen je, ima djecu i stidljivo skriva svoje homoseksualno nagnuće. U njegovu snu ili prije deliriju koji proizlazi iz sagledavanja vlastitog života, on se odvažuje na to da istoimenu dramu prikaže na posve drugačiji način: uloge Romea i Julije ne igraju više muškarac i žena, već dvojica muških glumaca. Cilj drame je sljedeći: dokazati postojanje akcidentalne ljubavi koja se može očitovati i u obliku homoseksualne ljubavi, i istodobno raskrinkati duboku laž što se krije iza konvencija građanskog teatra, koji je opet sa svoje strane još jedna velika laž podržavana od samoga društva. Uvidjevši da se pred njegovim očima odvija apologija homoseksualne ljubavi, pomagač iz publike buni se i, vičući iz svega glasa zajedno s ostatkom netrpeljivih i razularenih promatrača, mučki ubija glumce. Polazeći od tih pretpostavki Lorca, posredstvom modifikacije i aktualizacije lica-publike, pretvara svoju dramu u most kojim Dioniz ravno korača njoj ususret.