ALEPH

O knjizi ALEPH

Aleph, sedamnaest fantastičnih pripovjedaka, s epilogom Jorgea Luisa Borgesa (1899.- 1986.), uz glasovitu zbirku Ficcones (Izmišljaji), najvažnija je knjiga narativnih tekstova u opusu toga velikog argentinskog pisca. Nosi naslov po završnoj priči: El Aleph. U njoj se, kombinacijom vrhunske intelektualne humoreske i oniričke fantazije, opisuje sudbina beznačajnog pisca kojem sudbina dodijeli jedinstvenu milost, tj. da ugleda viziju Alepha - prvog slova hebrejskog alefbeta (alfabeta) - u kojoj se, u punoj istovremenosti, zrcale mijene čitavog svemira. Kritičari sugeriraju da je tu posrijedi ironična parafraza Danteova pakla. Točno nasuprot njoj stoji priča Zahir, o čovjeku (Borgesu) kojega malo-pomalo opsjeda slika niklenoga novčića, sve dok mu na kraju iz misli ne istisne svaku drugu pojedinost što je obuhvaća svemir.