BEOGRAĐANKA (ćirilica)

O knjizi BEOGRAĐANKA (ćirilica)

„Najnoviji Dimitrijevićev roman Beograđanka - od prve priče Zvono Vaznesenske crkve do poslednje Beograđanka, prati jedan život od najranijih uspomena do pune zrelosti. To je sudbina jednog gradskog dečaka, koji se setio čudesnog događaja kad se srušio zvonik pred crkvom i koji se, sasvim slučajno, spasao sigurne smrti. Naime, to je onaj trenutak kada se jednom shvati postojanje nečeg fatalnog što lebdi nad svakom ljudskom sudbinom. Zatim, tu je bombardovanje Beograda, bežanje, sumorni susreti sa bezdušnim ljudima koji trguju tuđim tragedijama, pljačkaju, pa prve posleratne godine, gimnazijski dani, prve ljubavi, brak, život naš svakodnevni... Ispričana je sudbina jednog čoveka, ali su naslikane i sudbine drugih, naročito su lepo profilisani ženski likovi. To je roman kroz priče o jednom emotivnom, našem detetu, koje hoće da voli, a kako raste i sazreva, tako shvata da živi u svetu bez ljubavi. ...Priče su napisane jezgrovito. Pisac je želeo bez dugih uvoda i nepotrebnih „umiranja u lepoti” da što pre saopšti svoju poruku i u tome je potpuno uspeo. Smatram da Beograđanka Koste Dimitrijevića obogaćuje našu urbanu prozu na jedan originalan i nov način.

Živorad Lazić


Dimitrijević sa puno senzibiliteta i tragičnosti dočarava u raznim životnim situacijama mane svog glavnog junaka, tipičnog „idealiste”, „smetenjaka”, ali u pozitivnom značenju te reči, koji želi samo da čini dobro, ali sticajem okolnosti, kao što nekad u životu biva, zlom mu se vraća. On se teško snalazi u vihoru društvenih mena, jer se razvija od vremena iz kapitalističke eksploatacije, preko sovjetskog etatizma sve do samoupravnog sistema. On je svestan da čovek nije kameleon da bi se u svakom sistemu menjao, nego da mora sačuvati svoje JA, opstati. A koliko je taj junak Dimitrijevićeve povesti smušen, nespretan, najbolje svedoči da on ni do penzije ne može uspešno rešiti ni osnovni životni problem kao što je stambeno pitanje, da opstane u braku, posebno u životu punom previranja. Za pohvalu je što Dimitrijević uspeva svojom novom knjigom Beograđanka da uspešno dočara jednu uzburkanu, dramatičnu stvarnost, dajući doprinos našoj gradskoj prozi.

Božidar Kovačević