PISMA IZ MOSKVE

O knjizi PISMA IZ MOSKVE

Šetajući po današnjoj Moskvi, neprestano se čudiš obilju heterogenih znakova, nepodvodivih pod zajednički imenitelj, koje emituje urbani pejzaž podvrgnut brzim promenama. Ovo se odnosi pre svega na arhitekturu, o kojoj se ne može govoriti drukčije do u množini. Neprimetno se množe zdanja "korporativne" arhitekture, ograđene od grada neprozirnim staklima-ogledalima, kroz koja na grad motre njihovi obitavaoci - bankarski činovnici, predstavnici stranih firmi i bogatih eksportnih organizacija (u njihovim imenima se skoro uvek nalaze reći "nafta", "dijamant", "gas" ili "zlato"). Dograđuju se zgrade "nomenklaturnog" perioda, koje se završavaju impresivnim utvrđenim puškarnicama, kao da njihovi stanovnici imaju nameru da se brane od napada svetine. Zidaju se domovi razonode i privatne kuće s izgledom malih tvrđava, s okruglim kulama i uskim prozorima, za kojima se krije bilo kazino, bilo spavaća soba. Grozničavo se komercijalizuju i preziđuju iz staljinskog perioda nasleđeni kompleksi zgrada: pre svega, to je Čuveni VDNH (Vistavka dostiženij narodnogo hozjajstva), "ruski Dizni-lend", koji je skoro potpuno pretvoren u gigantski super-market.