AHARNJANI

O knjizi AHARNJANI

Ovom izdanju Aristofanovih »Aharnjana« prethodile su, prije nekoliko godina, njegove »Ptice«. Za izdavača (dva izdanja »Ptica« u relativno kratkom razdoblju), za redaktora grčkog teksta i, pogotovu, za prevodioca »Ptice« su bile aristofansko »vatreno krštenje« - i naši se »Aharnjani« nužno pozivaju i na način prezentiranja originala »Ptica«, i na prevodilački postupak koji je ondje primjenjivan, i na opremljenost toga prijevoda komentarima i ostalim popratnim bilješkama i na stavove prema staroj atičkoj komediji i prema Aristofanovu djelu kakve je nastojao iskazati uvodni tekst u »Pticama«. Zbog toga smo smatrali da je ovo izdanje oslobođeno određenih obaveza koje su se pri objavljivanju našeg prvog prijevoda nametale same od sebe, pa čitaoca »Aharnjana« upućujemo na one dijelove eksplikativne opreme »Ptica« gdje može naći opća obavještenja koja olakšavaju pristup aristofanskoj komediji: to su, u prvom redu, Uvod (str. 5-84 »Ptica«), Bilješka o rukopisnoj predaji Aristofanovih djela (str. 296-298), Kronološki pregled (str. 437-445) i napomena na kraju Pregleda metričkih shema (str. 458-461). »Aharnjani« su najranije od jedanaest sačuvanih Aristofanovih djela - i najstarija grčka komedija koju poznajemo u cijelosti. Ali u njima je — i na planu motivike, i na planu mikrostrukture, i na planu globalne kompozicije, i na cjelokupnom planu kazališnog »jezika« - sadržano (ili bar naznačeno) već sve (ili gotovo sve) što karakterizira, i što čini poetski djelotvornom, stvaralačku praksu Aristofanove zrele dobi. Zato je uspoređivanje rezultata analize »Aharnjana« sa zaključcima za koje nam se činilo da ih smijemo izvesti iz promatranja strukture i scenskog funkcioniranja »Ptica« ne samo korisno nego je, po našem mišljenju, i na poseban način uzbudljivo.